نهی از جزء عبادتبحث از سرایت بطلان از جزء عبادت به دلیل تعلق نهی به آن به کلّ عبادت می‌باشد. ۱ - مسئله بحثدر بحث « دلالت نهی بر فساد عبادت » این پرسش مطرح است که آیا نهی به جزء عبادت نیز، بر فساد آن دلالت می‌کند یا نه؛ برای مثال، در نماز ، از خواندن سوره‌های سجده دار (سور عزائم) نهی شده است، و چون قرائت، جزئی از اجزای نماز است، نهی از آن، نهی از جزء عبادت محسوب می‌شود. ۲ - نزد اصولیوناصولیها درباره سرایت بطلان از جزء عبادت به کل آن اختلاف دارند؛ مرحوم « آخوند خراسانی » معتقد است اگر نهی به جزء عبادت تعلق گیرد باعث فساد آن می‌شود، اما این فساد از جزء به کل سرایت نمی کند مگر در دو مورد: ۱. در جایی که به جزء منهی عنه اکتفا شود و جزء دیگری جای گزین آن نگردد؛ ۲. در موردی که جزء دیگری جای گزین «جزء منهی» شده، ولی هر زیادتی در نماز موجب بطلان آن دانسته شود. مرحوم « محقق نایینی » به مرحوم «آخوند» اشکال نموده و اعتقاد دارد فساد جزء عبادت، در هر حال به کل عبادت سرایت نموده و موجب بطلان آن می‌گردد. [۳]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۷، ص۲۶۲.
[۴]
تهذیب الاصول، سبزواری، عبدالاعلی، ج۱، ص۲۲۹.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۵۷، برگرفته از مقاله «نهی از جزء عبادت». رده‌های این صفحه : نهی از عبادات
|